Życie zawodowe 50+

14-01-2010

Autor: Michał Jezierski

W Polsce niepokojącym zjawiskiem, które powoli eskaluje i przeradza się w duży problemem, który z roku na rok będzie ulegać zwiększeniu, jest niska aktywność osób po 50. roku życia. Kompatybilnie ze statystykami przedstawionymi przez Eurostat, zatrudnienie w tej grupie wiekowej oscyluje wokół 31%, zaś dla porównania w Szwecji, wskaźnik ten jest ponad dwukrotnie wyższy (około 70% zatrudnienie).

Problem ten w głównej mierze leży w mentalności dużego odsetka ludzi, którzy zakładają jak najszybsze przejście na emeryturę. Respondenci biorący udział w badaniach zorganizowanych przez portal Rynek Pracy, w 41% deklarują, iż zamierzają zakończyć swoją działalność zawodową przed osiągnięciem 60. lat. Natomiast tylko 8% ankietowanych nie zamierza rezygnować z pracy i przechodzić na emeryturę. Co interesujące, pracować jak najdłużej ma zamiar co 5 obywatel Stanów Zjednoczonych.
   
Z drugiej strony, również pracodawcy niechętnie zatrudniają osoby po 50. roku życia. Według obiegowych opinii i stereotypów, jakimi się posługują, taki pracownik jawi się jako osoba niechętna do pracy, aktywności, zaangażowania w powierzone obowiązki, niezdolna do szybkiego uczenia się i reagowania na zmiany, zachodzące we współczesnym świecie. Często osoby te są postrzegane przez pracodawców, jako ludzie niedostosowani do współczesnych realiów.
   
Drugim argumentem, który według opinii pracodawców przemawia na niekorzyść tejże grupy społecznej, jest posiadane doświadczenie i konieczność zapewnienia odpowiedniego wynagrodzenia. Dla pracodawcy tańszym rozwiązaniem będzie zatrudnienie młodego człowieka i przeszkolenie go we własnym zakresie.
   
Odpowiedzią na taki stan rzeczy był program przygotowany przez polski rząd- ”Solidarność pokoleń 50+”, a szczególnie projekt 45/50 PLUS. Cała strategia miała ruszyć w roku 2008 i zakładała znaczną poprawę mobilności i możliwości zatrudnienia tej grupy społecznej, różnego rodzaju działania aktywizujące, promowanie samozatrudnienia, ulgi dla pracodawców decydujących się na zatrudnienie osób w tym wieku, biorących udział w projekcie. Jednak plany te nie zostały zrealizowane. Dopiero niedawno przedstawiono szczegóły planu działania, którego głównym zamierzeniem jest promocja projektu wśród społeczeństwa i pracodawców. Program skierowany do przedsiębiorców zakładał: zwolnienie z płacenia składek w ramach Funduszu Pracy, wypłacanie pensji tylko przez 2 tygodnie, a nie 30 dni w przypadku choroby pracownika. Jednak wiedza na temat programu jest wśród pracodawców właściwie żadna.
   
Założenia programu są z pewnością potrzebne i odpowiadają potrzebom rynku pracy i tej grupy społecznej, jednak jak to bywa w Polsce realizacja jest daleka od doskonałości.


Copyright by © 2006 by e-polityka.pl - Pierwszy Polski Serwis Polityczny. Wszelkie Prawa Zastrzeżone.