Źródłem japońskiego prawa patentowego jest ustawa z 1959 roku - Tokkoyoho. Składa się ona z 204 artykułów, w których całościowo uregulowane zostały kwestie związane z ochroną patentową. W myśl ustawy wynalazkiem jest nowe, unikalne rozwiązanie techniczne , które nie może jednak godzić w porządek publiczny, zdrowie albo moralność. Poza tym musi też być użyteczne w zastosowaniu przemysłowym. W 2003 roku dokument został znowelizowany, mimo tego jego treść nie zmieniła się radykalnie. Wprowadzone poprawki dotyczą opłat pobieranych przez JPO, zniesienia dotacji, procedury w sprawach o unieważnienie patentu .
System patentowy Kraju Kwitnącej Wiśni opiera się na zasadzie "first to file", w myśl której, pierwszeństwo przy przyznawaniu patentu przysługuje nie wynalazcy, ale temu, kto pierwszy przedłoży Komisarzowi Japońskiego Urzędu Patentowego stosowny wniosek. Do niego powinny być dołączone: dokumentacja, treść zastrzeżenia oraz rysunki. Dopuszcza się złożenie zgłoszenia w języku angielskim pod warunkiem, że w przeciągu dwóch miesięcy starający się o prawo do wyłącznego korzystania z wynalazku dostarczy tłumaczenie. Informacje o wynalazku są publikowane w okresie osiemnastu miesięcy od daty wystąpienia z wnioskiem patentowym w ogólnodostępnym biuletynie. W ciągu pierwszych sześciu miesięcy osoby zainteresowane mogą składać protesty, jeżeli uważają, że dany wniosek dotyczy już opatentowanego wynalazku, jest niepoprawny co do treści oraz wtedy, gdy ich zdaniem wynalazek nie działa. Wniosek jest poddawany ocenie merytorycznej dopiero po uiszczeniu opłaty, której wysokość jest ustalana przez JPO. Jeżeli przez trzy lata od przedłożenia wniosku procedura badania go nie zostanie wszczęta, uznaje się, iż autor nie jest już zainteresowany otrzymaniem patentu. Rozpatrzenia dokonuje biegły, który jeśli zaaprobuje zgłoszenie nadaje mu nazwę kokoku . Kolejnym krokiem jest wpłacenie określonej kwoty po to, by patentowi został przydzielony numer, który następnie zostanie odnotowany w Rejestrze Patentowym. Przyznany patent jest waży przez okres dwudziestu lat (należy uiszczać coroczne opłaty patentowe), czas ten może być jednak wydłużony w przypadku wynalazków z dziedziny medycyny. Jego posiadacz ma prawo udzielać zarówno wyłącznych, jak i powszechnych licencji. Jest jednak kilka wyjątków o tej reguły. Tak zwane licencje obowiązkowe mogą być przyznawane przez JPO np., jeżeli wymaga tego interes publiczny lub gdy możliwe jest korzystanie z jednego wynalazku tylko w połączeniu z drugim, a właściciel tego drugiego nie wyraża na to zgody.
W przypadku odrzucenia wniosku, biegły zawiadamia ubiegającego się o przyznanie patentu o przyczynach swojej decyzji. Osoba ta niezależnie od tego czy mieszka w Japonii czy zagranicą ma dziewięćdziesiąt dni na wniesienie poprawek. Gdy dokona korekty procedura jest ponownie wszczynana.
Co się tyczy unieważnienia patentu, to w zasadzie każdy może żądać od Komisarza Japońskiego Urzędu Patentowego wszczęcia takiego postępowania. Sprawa jest rozpatrywana przez grupę, w skład której wchodzi trzech lub pięciu biegłych. Patentujący chcąc zapobiec temu może poprawić niejednoznaczności bądź wprowadzić ograniczenia. Od negatywnej decyzji przysługuje odwołanie do Wysokiego Sądu ds. Własności Intelektualnej. Można złożyć stosowny wniosek w przeciągu trzydziestu dni od daty otrzymania kopii postanowienia.
Naruszenie ochrony patentowej jest przestępstwem. Czyn ten podlega karze do 5 lat pozbawienia wolności. Wariantem najłagodniejszym dla oskarżonego jest grzywna. Konsekwencje ponosi również przedsiębiorstwo, którego pracownikiem była tak osoba. Musi
ono zapłacić wówczas do 150 milionów jenów .
Na japońskie prawo patentowe składają się następujące elementy:
· Prawo Patentowe - treść oraz procedury co do początku i końca ochrony przez prawa patentowego oraz innych materii z tym powiązanych
· Prawo Wzorów Użytkowych - treść oraz procedury co do początku i końca ochrony wzorów użytkowych oraz innych materii z tym związanych.
· Prawo Ochrony Znaków Fabrycznych - treść i procedury co do początku końca ochrony znaków fabrycznych oraz materie z tym powiązane.
· Prawo Odnośnie Specjalnych Zabezpieczeń Procedur, itp. Relacje z Prawe Własności Przemysłowej - przewiduje procedury dla elektronicznego przetwarzania informacji i działalności wyznaczonych organizacji dla przetwarzania informacji i ich zbierania.
· Prawo Patentowego Pełnomocnika - przewiduje obowiązki i kwalifikacje pełnomocników, Rade Pełnomocników Patentowych oraz inne sprawy .