Głównym celem organizacji LET jest oderwanie od Delhi okupowanej przez Indie części stanu Dżammu i Kaszmir, a w dalszej kolejności " przywrócenie władzy Islamu we wszystkich częściach Indii". Siły LET oceniane są dziś na około 300 osób, pod dowództwem Mohammeda Latifa, kierującego ich operacjami w Dolinie Srinagar i okręgach Poonch, Rajauri i Doda. W pakistańskiej części Kaszmiru, ugrupowanie dysponuje obozami szkoleniowymi dla swoich bojowników w Sialkot, Kotli i Samani.
Zaangażowanie LET w konflikt w Kaszmirze rozpoczęło się w 1993r. gdy 12 bojowników z Pakistanu i Afganistanu przekroczyło Linię Kontroli w spornej prowincji, wspierając siły innej islamskiej organizacji Islami Inquilabi Mahaz. Związki między LET a wywiadem Pakistanu ISI przyczyniły się do wzrostu znaczenia organizacji jako użytecznego narzędzia Islamabadu w walce z Indiami. Od 1997r. LET stała się najważniejszą organizacją zbrojną w Kaszmirze otrzymującą wsparcie od rządu Pakistanu, czego wyrazem była wizyta Ministra Spraw Wewnętrznych tego kraju, Muszahida Hussajna oraz gubernatora prowincji Pendżab, Szahida Hamida w kwaterze głównej LET w Muridke koło Lahore. Od tego czasu w stanie Dżammu znacząco wzrosła ilość ataków terrorystycznych, szczególnie w rejonach Poonch i Doda.
W operacjach przeciwko indyjskim siłom bezpieczeństwa biorą udział zamachowcy-samobójcy zwani Fidainami ale nasilenie takich akcji nastąpiło dopiero w 1999r. 4 września 1999r. zaatakowany został indyjski obóz wojskowy w Handawara, natomiast 27 grudnia tego samego roku LET dokonała spektakularnego ataku na kwaterę główną Grupy Operacji Specjalnych. Intensywności działań nie zmniejszyła śmierć dowódcy LET w Kaszmirze- Abu Muwaiha 30 grudnia 1999r., gdyż już w styczniu i marcu 2000r. dokonano serii ataków na obiekty wojskowe w Anantnag i Srinagarze.
Laszkar-i-Toiba współpracuje także z innymi ugrupowaniami terrorystycznymi jak Hizb ul Mudżahedin, czego przykładem jest wspólna akcja obu grup w Wandhama 23 stycznia 1988r., gdzie zginęły 23 osoby.
Inne większe akty terrorystyczne dokonane przez LET miały miejsce w latach 1998-2000, z czego najwięcej ofiar pochłonęły zamachy w Doda 19 czerwca 1998r., gdy zginęło 25 hinduskich weselników oraz w Chattisingpora 20 marca 2000r. gdy śmierć poniosło 35 osób. Rząd Indii oskarżał także LET o dokonanie serii zamachów w dniach 1-2 sierpnia 2000, w których zginęło ponad 100 cywilów.
Po ogłoszeniu przez Hizb ul Mużahedin propozycji zawieszenia broni, stworzono wrażenie, że organizacje terrorystyczne z Kaszmiru są skłonne do ustępstw i negocjacji, jednak LET postanowiła kontynuować operacje zbrojne. Sytuację tą wykorzystuje Pakistan, prowadząc podwójną politykę usprawiedliwiania grup wyrażających dążenia do pokoju i z drugiej strony tolerowania dalszego szerzenia przemocy przez pozostałe organizacje.
