Kiedy kilka dni temu słuchaliśmy kolejnego wystąpienia Georga W. Busha na temat sytuacji w Iraku mogliśmy spodziewać się poruszenia kluczowych dla tego problemu kwestii. Moment dziejowy jak najbardziej temu sprzyja. Za miesiąc Irakijczycy będą mieli teoretycznie niezależne i suwerenne państwo. 1 czerwca rozwiązała się Rada Zarządzająca, organ, który dotychczas władał krajem byłego dyktatora Saddama Husseina i powołano nowy iracki rząd.

Czy w rosyjskim społeczeństwie wzrastają nastroje nacjonalistyczne i ksenofobiczne czy rasistowskie?  Media regularnie donoszą  o śmiertelnych pobiciach obcokrakowców, szczególnie w dużych miastach rosyjskich. W końcu marca w moskiewskim szpitalu zmarł Afgańczyk tydzień wcześniej pobity przez grupę skinheadów.  Atak na bazar, na którym wiele straganów należy do osób z Kaukazu i Azji Centrlanej zorganizowany był przez grupę młodzieży uzbrojoną w metalowe pręty. Nie był to przypadek odosobniony.

W rosyjskiej gospodarce, w sposobie sprawowania władzy, w charakterze stosunków łączących kręgi oligarchów i administrację prezydencką zachodzą obecnie bardzo znaczące i niepokojące zmiany. Coraz wyraźniejszy staje się proces odchodzenia od liberalnego modelu ekonomicznego. Wzrastają natomiast autorytarne tendencje w polityce wewnętrznej. Na polu gospodarczym administracja dąży do uzyskania całkowitej lojalności oligarchów oraz do obciążenia dużych firm licznymi świadczeniami na rzecz państwa.

Trzy lata temu zniszczenie przez Talibów posągu Buddy w Afganistanie wywołało liczne protesty i zbulwersowało opinię publiczną na całym świecie. Jak to możliwe, że kultura materialna jednej z najstarszych cywilizacji jest permanentnie niszczona przy milczącym przyzwoleniu UNESCO?

Przeciwnicy polityki USA AD 2003 zdają się nie zauważać, że ich sprzeciw wobec dosyć schematycznego obrazu Stanów Zjednoczonych jest tylko kolejną wersją starego pomysłu, który w samych Stanach lansowali m.in. Richard Barnet czy William Appleman Williams. Pierwszy z nich zauważył, że "wielki kraj może wobec mniejszego przyjąć tylko postawę manipulatora lub wyzyskiwacza". Drugi natomiast oskarżył USA o politykę mającą na celu - tylko i wyłącznie - poszukiwanie nowych rynków zbytu. Oto kilka moich myśli o jedynym światowym supermocarstwie.

Stosunki polsko-amerykańskie są źródłem wielu kontrowersji, podobnie jak cała polityka zagraniczna USA. Jedni mówią, że wybór Stanów Zjednoczonych na strategicznego partnera był najlepszym, jakiego Polska mogła dokonać. Inni dostrzegają asymetrię tych relacji i dowodzą, że Polska więcej w nie wkłada niż zyskuje. Ambasador USA w Polsce, Christopher Hill, w artykule przygotowanym dla współpracującego z e-Polityką serwisu Saga, pisze o współczesnej dyplomacji, bolączkach w kontaktach Polski i Ameryki oraz o priorytetach obecnej administracji.

Dziś na naszej mapie ostatnie dziesięć stanów Ameryki. Będzie to bardzo zróżnicowany zestaw. Zaczniemy od konserwatywnych, położonych jeszcze w głębi kraju Arizony, Utah i Idaho. Potem już liberalne Zachodnie Wybrzeże: stany Waszyngton, Oregon i pławiąca się w luksusie Kalifornia. Nie zapominimy także o żyjącej z hazardu Nevadzie. Następnie odwiedzimy lodowatą Alaskę, by zakończyć naszą podróż na wciąż egzotycznych Hawajach.  

W ubiegły czwartek Stany Zjednoczone zawetowały projekt rezolucji zgłoszonej przez państwa arabskie, potępiającej Izrael za zabicie duchowego przywódcy Hamasu szejka Ahmuda Jassina. Jak poinformowała PAP, za przyjęciem rezolucji głosowało 11 członków 15-mandatowej Rady Bezpieczeństwa: Chiny, Rosja, Francja, Angola, Chile, Hiszpania, Pakistan, Algieria, Benin, Brazylia oraz Filipiny. Wielka Brytania, Niemcy i Rumunia wstrzymały się od głosu po tym, jak Algieria, która w imieniu państw arabskich złożyła propozycję rezolucji, odmówiła wprowadzenia do niej sugerowanych poprawek. USA jako jedyne zagłosowały przeciw.

Konflikt w Czeczenii budzi żywe emocje wśród wszystkuch Polaków interesujących się wydarzeniami międzynarodowymi. Nie inaczej jest ze studentami kierunków politologicznych. Ich odczucia są o tyle istotne, że to właśnie oni będą mieli już za kilkanaście lat decydujący wpływ na postawę Polski wobec tej sprawy. Pod koniec ubiegłego roku w prestiżowym Instytucie Stosunków Międzynarodowych Uniwersytetu Warszawskiego odbyła się debata pod hasłem "Czy Czeczenia ma według prawa międzynarodowego prawo do niepodległości?" Dwie grupy uczestników stanęły ze sobą oko w oko jako delegacje Moskwy i Groznego. Oto zapis tej niezwykle ciekawej symulacji.

Polityka w Federacji Rosyjskiej od czasów upadku ZSRR jest tematem tabu, tajemniczym feniksem, który wyłania się z popiołów w czasie, gdy kartka w kalendarzu wyborczym wskazuje, że przyszedł czas na kolejne wybory... Nie inaczej jest i tym razem - z góry przesądzony wynik wyborów prezydenckich nikogo nie zaskoczył.