Ostatni piątek był Światowym Dniem Praw Człowieka, w którym wciąż niestety mówi się raczej o wyzwaniach i potrzebach, niż sukcesach i osiągnięciach. W pierwszej części tygodnia, grupa amerykańskich kongresmenów zażądała głowy Kofiego Annana w związku z rzekomymi nieprawidłościami w nieistniejącym już programie "Ropa za żywność". Jednak administracja prezydenta Busha szybko odcięła się od płynącej z Kapitolu krytyki Annana.

Kończy się właśnie drugi już tydzień, w którym duża część polskiej opinii publicznej żyła wydarzeniami na Ukrainie. Sytuacja tam zmieniała się wręcz z godziny na godzinę. Zapraszamy do lektury dwóch, pisanych "na gorąco", komentarzy współpracującego z naszym serwisem politologa, specjalizującego się w tematyce ukraińskiej.

Telewizyjne migawki z obrad "okrągłego stołu" w Kijowie. Po jednej stronie Leonida Kuczmy siedzi Aleksander Kwaśniewski, po drugiej Valdas Adamkus. Obaj zaproszeni przez ukraińskiego prezydenta do mediacji w rozwiązaniu powyborczego konfliktu. Jaka jest w tej sprawie rola Litwy? I dlaczego Adamkus, mimo oporów rządu pojechał na Ukrainę?

W tym tygodniu świat Narodów Zjednoczonych przypominał nieco kolorowe czasopismo: żył pikantnymi skandalami. Tyle, że o ile gazecie takie historie podnoszą sprzedaż, to ONZ pod ich wpływem okrywa się coraz większym rumieńcem wstydu. Związki zawodowe nie pogodziły się z decyzją sekretarza generalnego o oczyszczeniu z zarzutów jego bliskiego współpracownika, podejrzanego o korupcję i molestowanie seksualne podwładnych. Z kolei lista zarzutów wobec pracowników ONZ w DR Kongo objęła już tak odrażające czyny jak gwałty czy pedofilia. 

Symboliczna przysięga Wiktora Juszczenki składana przez prezydenta przed objęciem urzędu porwała do walki za demokracje wahających się i zaprowadziła pewną porcję zwątpienia na szczeblu władzy centralnej. Niepewnie poczuł się także obecny prezydent, gdy tłumy przyjęły taki gest ze strony Juszczenki z owacjami. Do tego stopnia, iż zgodził się na rozmowy z opozycją. Jak okazało się później była to forma gry na zwłokę, aby następnie zdyskwalifikować Juszczenki w oczach opinii międzynarodowej jako autora z góry zaplanowanego zamachu stanu.

„Myślę, że bardzo dobrze, że w Polsce te wybory cieszą się takim zainteresowaniem, bo Ukraina z wielu powodów jest naszym strategicznym partnerem. Dlatego bardzo cieszy mnie to, że tutaj jest tyle ludzi i że przywiązuje się do tego taką wagę.”

W piątek 19 listopada o godzinie 13,00 rozpoczęła się przed pomnikiem Adama Mickiewicza na Rynku Głównym w Krakowie zorganizowana przez Młode Centrum oraz polskich i ukraińskich studentów demonstracja, której uczestnicy przeszli następnie pod konsulat ukraiński, gdzie wręczyli konsulowi generalnemu petycję żądającą poszanowania uczciwości wyborów przez "ustępujące władze ukraińskie" Pan konsul podziękował i obiecał, że przekaże petycję wyżej. Pomachał nawet z okna, jednakże schował się szybko zapewne z powodu skandowania nazwiska Wiktora Juszczenki.

W niedzielnych wyborach prezydenckich, które odbyły się na Ukrainie, wzięło udział rekordowo dużo obywateli tego kraju, bo aż 74,41%. Jest to najlepszy wynik zaangażowania wyborców w jakiekolwiek wybory, który odbyły się na Ukrainie. Przedwyborcze prognozy mówiły o 70 proc. uczestnictwie w wyborach. Tak liczny udział w wydarzeniu politycznym świadczy o skuteczności przemian, które zaszły na Ukrainie w ostatnich latach, sukcesywnie przekształcając mentalność socjalistyczną w społeczeństwo obywatelskie.

Nikt już chyba nie wątpi w to, że w niedzielę 31 października Ukraina stoi przed bardzo ważnym momentem w swojej najnowszej historii. W odbywających się wyborach prezydenckich Ukraińcy będą wybierać nie tylko nowego prezydenta-będą wybierać wizję państwa, za jaką się opowiadają-państwa demokratycznego dążącego do ściślejszych związków z zachodem, bądź państwa autorytarnego oddającego się coraz bardziej i niepotrzebnie w objęcia Rosji.

Największym paradoksem w naszym kraju jest to, że władza stała się bardziej radykalna niż opozycja. A przecież powinno być odwrotnie - przekonywał Aleksandr Chekmyshev, przewodniczący Ukraińskiego Komitetu „Równy Dostęp” podczas poniedziałkowego spotkania z polskimi dziennikarzami w siedzibie Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich w Warszawie. „Równy Dostęp” jest jedną z wielu powstałych po 1989 roku pozarządowej organizacji zajmujących się monitoringiem mediów na Ukrainie.