Dni Ministra Finansów Republiki Federalnej wydają się prawie policzone. Jeżeli nie on sam, to zapewne kanclerz Gerhard Schoeder przyspieszy zmiany personalne i powierzy tą niewdzięczną funkcje nowej osobie. Aktualnie jest kilku kandydatów (członków socjalistycznej SPD ): Frank Walter Steinmeyer ( Biuro Kanclerza ), Peter Struck ( Minister Obrony ) a może będzie to Barbara Hendricks, która ma wiele doświadczeń w polityce podatkowej.

Zadając sobie to pytanie automatycznie pomyślałbym o aktualnym socjalistycznym rządzie i ekologicznej koalicji partii Zielonych. Ale dobrze wiedzieć, że 74 % czlonków rządzącej partii socjalistycznej SDP w Niemczech to członkowie związków zawodowych. Ta silna grupa interesów pracowniczych otacza tysiącem nici kanclerza Schroedera i mówi NIE dla ważnych reform tak potrzebnych w czasach globalizacji.

To pytanie zadałem sobie sam, przebywając w styczniu 2003 na zachodnim wybrzeżu USA. Od ponad dziesięciu lat systematycznie odwiedzam Amerykę i utrzymuję bliskie kontakty z tzw. polskimi imigrantami, jak również Amerykanami nie mającymi z Polską nic wspólnego. I muszę zauwazyć, że od pewnego czasu, mam tutaj na mysli “11 września“, “konflikt iracki“ czy też “przyspieszenie procesów integracji Polski z Unią“ obserwuję niezwykłą dynamizację i polaryzację stanowisk.

Jak napisał niedawno jeden z niemieckich komentatorów, w kraju naszych zachodnich sąsiadów koniec jednej kampanii wyborczej automatycznie oznacza początek następnej. Po jesiennych wyborach do Bundestagu, w których pyrrusowe zwycięstwo odniosła rządząca od czterech lat koalicja SPD (socjaldemokratów) i Zielonych, natychmiast zmagania o przychylność wyborców rozpoczęli politycy szczebla regionalnego w dwóch ważnych landach - Dolnej Saksonii oraz Hesji. Do starcia przy urnach doszło 2 lutego. Obserwowałem ostatnie dni kampanii w stolicy Dolnej Saksonii - Hanowerze - oraz pobliskich mniejszych miejscowościach.