W pierwszym tygodniu marca obchodzono 35. rocznicę traktatu o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej, jednak myśl o działaniach takich państw jak Iran czy Korea Północna nie pozwalała na spokojne świętowanie. Do dymisji podał się prokurator Sądu Specjalnego dla Sierra Leone, pierwszego na świecie trybunału, gdzie krajowi sędziowie z objętego jurysdykcją kraju pracują ręka w rękę z zagranicznymi kolegami. A w Nowym Jorku na doroczne posiedzenie zebrała się Komisja ds. Statusu Kobiet.

Jak pokazał trzeci tydzień lutego, ONZ dysponuje już niezbitymi dowodami na akty potwornego ludobójstwa, do jakich wciąż dochodzi w sudańskim regionie Darfur. Najwyżsi urzędnicy sugerują, by przekazać sprawę do Międzynarodowego Trybunału Karnego, władnego sądzić nawet urzędujące głowy państwa. Ale czy w Radzie Bezpieczeństwa nie zabraknie woli politycznej? Czy dysponujące prawem weta Chiny i Rosja zdecydują się porzucić swoich coraz bardziej kłopotliwych sojuszników z Chartumu?

Zabicie Asłana Maschadowa, ostatniego prezydenta wolnej Czeczenii lub, jak wolą prokremlowskie media, międzynarodowego terrorysty i bandyty rzuci się zapewne cieniem na sytuację na Kaukazie, a i zapewne w całej Rosji. Bo też nie może być inaczej. Dla tych Czeczeńów, jak pozostający na emigracji Ahmed Zakajew, którzy będąc niepoprawnymi optymistami, wierzyli jeszcze w jakąś możliwość porozumienia z rządem Putina, jest to cios, po jakim jakiejkolwiek wątpliwości co do polityki rosyjskiej mieć nie można.

Najważniejszym wydarzeniem ostatniego tygodnia stycznia, nie tylko w świecie ONZ, były obchody 60. rocznicy wyzwolenia niemieckiego obozu koncentracyjnego w Auschwitz-Birkenau. W Nowym Jorku na specjalnej, pięciogodzinnej sesji zebrało się Zgromadzenie Ogólne. Jednak pomimo gorzkiej lekcji sprzed 60 lat, okrucieństwa trwają w różnych zakątkach świata. W opisywanym tygodniu w jednej tylko akcji sudańskiego lotnictwa w regionie Darfur zginęło ponad 100 cywili.

Najwyraźniej świat uczy się na błędach. Niespełna miesiąc po tragicznym w skutkach tsunami w Azji, ONZ ogłosiło decyzję o budowie międzynarodowego systemu wczesnego ostrzegania o klęskach żywiołowych. Może dzięki temu uda się zapobiec kolejnym dramatom ludzi i całych państw. Poza tym w świecie NZ, kolejni dwaj Serbowie zostali skazani przez trybunał w Hadze za udział w masakrze w Srebrenicy. Maltańczykom zaś przyszło się wstydzić za brutalne traktowanie azylantów.

Obecna struktura narodowa i nacjonalizm rozkwitają w Rosji głównie z powodu polityki poprzedniego reżimu. Była ona w gruncie rzeczy antynacjonalistyczna, ale na pewno nie była antynarodową. Postępując w ten sposób zostało mimowolnie stworzone pole polityczne sprzyjające nacjonalizmowi.

Prawie 16 lat temu wraz rozpadem Związku Radzieckiego skończyła się era supermocarstwowości Moskwy. Jednakże nie można było się spodziewać tego, że Rosja tak z dnia na dzień pogodzi się z utratą kontroli nad tak znacznym terytorium i nie będzie chciała odbudować swojej dawnej pozycji. Dziś rosyjskie władze nawet nie próbują ukryć swoich aspiracji, by kontrolować byłe republiki radzieckie, co zyskuje nawet poparcie opinii publicznej, która zgodziła się na to, by w marcu zeszłego roku prezydentem byłego mocarstwa po raz drugi został Władimir Putin.

Po przedłużonej świąteczno-noworocznej przerwie wznawiamy naszą Kronikę ONZ. Dziś zapraszamy do zapoznania się z najważniejszymi wydarzeniami ostatniego tygodnia minionego roku. A już wkrótce relacje z tego, co w ONZ działo się od początku roku 2005, a także wydania specjalne: poświęcone usuwaniu stutków azjatyckiego tsunami oraz prezentujące obsadę najważniejszych stanowisk NZ na progu Nowego Roku.

Zgodnie z porozumieniem zawartym pomiędzy państwami WNP, Rosja przejęła wszystkie zobowiązania finansowe ZSRR. Równocześnie otrzymała ona w spadku wszystkie długi innych państw wobec ZSRR i jego własności za granicą, złożonych w większości z budynków przedstawicielstw dyplomatycznych. ZSRR był bardzo szczodrym kredytodawcą i w ramach bratniej pomocy udzielanej dla wielu państw Afryki, Azji i Ameryki Południowej wydał zawrotne sumy, które poszły na popieranie "postępowych reżimów". W 1990 roku 61 państw było dłużne ZSRR 142 miliardów dolarów. ZSRR z kolei był winien 71 miliardów dolarów. Bilans okazał się dodatni, ale postsowiecka rzeczywistość wyglądała inaczej.

W tym tygodniu świat Narodów Zjednoczonych przypominał nieco kolorowe czasopismo: żył pikantnymi skandalami. Tyle, że o ile gazecie takie historie podnoszą sprzedaż, to ONZ pod ich wpływem okrywa się coraz większym rumieńcem wstydu. Związki zawodowe nie pogodziły się z decyzją sekretarza generalnego o oczyszczeniu z zarzutów jego bliskiego współpracownika, podejrzanego o korupcję i molestowanie seksualne podwładnych. Z kolei lista zarzutów wobec pracowników ONZ w DR Kongo objęła już tak odrażające czyny jak gwałty czy pedofilia.