Po raz pierwszy żałuję, że się nie mylę. W tekście z 26.09 br. napisałem, że może zdarzyć się tak, że premier przestraszony perspektywą przegranej swojej partii w przyspieszonych wyborach parlamentarnych, znów zacznie wychwalać pod niebiosa „ucywilizowanego” Leppera, byleby ten zapewnił większość obecnemu rządowi. Chyba wykrakałem… Szkoda tylko, że pomyliłem się co do jednego – wygląda na to, że PiS nie posiada jednak instynktu samozachowawczego, nie ma też cywilnej odwagi po roku swoich (jak to sami bracia Kaczyńscy podkreślają – udanych!) rządów poddać się osądowi wyborców.

Zakończyły się rozmowy premiera Jarosława Kaczyńskiego z Andrzejem Lepperem i Romanem Giertychem. Po spotkaniu, które odbyło się w Jadwisinie pod Warszawą politycy nie chcieli rozmawiać z dziennikarzami.

Ryzykownie jest komentować sytuację polityczną w momencie, kiedy w politycznym kotle wrze. W chwilach przesilenia każda opcja wchodzi w rachubę, a obecnie mamy niewątpliwie taki moment. Jeśli jednak nie możemy przewidzieć, co się stanie, możemy przynajmniej powiedzieć, jak to się staje.

W ostatni piątek przekroczyliśmy Rubikon. Andrzej „Balcerowicz musi odejść” Lepper, enfant terrible polskiej polityki, zadymiarz zbożowy, rzeźbiony przez Tymochowskiego i hodowany na Goebbelsie, walczący o elektorat werbalnymi bojami ze wszystkimi, co to „już byli”, a kiedy trzeba było i kiedy mu się to opłacało, karnie głosujący z nimi ramię w ramię, na szklanych oczach kamer, przed narodem i prezydentem odczytał z kartki dowcip. Wszyscy wiedzą jaki – ten o „dobru ojczyzny i wszystkich jej obywateli” i o „najwyższym nakazie”. Bo chyba niewielu jest takich, którzy by traktowali poważnie tę rotę w jego ustach – niech głupszego od siebie poszuka.