Zabójstwo Theo van Gogha w Holandii, zamachy bombowe w Wielkiej Brytanii i wreszcie zamieszki imigrantów we Francji brutalnie przypomniały Europejczykom o podziałach biegnących w poprzek wieloetnicznych społeczeństw. Okazało się, że w krajach Unii Europejskiej problemem jest nie tylko integracja ponadnarodowa, czego dowodem jest odrzucenie traktatu konstytucyjnego we Francji i w Holandii, lecz nawet elementarna w swym zakresie integracja obywateli wewnątrz poszczególnych państw.

5 maja 2005 roku był dniem wyborów do brytyjskiej Izby Gmin. Jak sprawa zaangażowania w wojnę w Iraku wpłynęła w ostatnich dniach przed wyborami na pozycję Tonego Blaira i Partii Pracy według brytyjskiej prasy?

Szkoccy tradycjonaliści walczą o prawo do historii. Ich działania wspierają sir Sean Connery oraz emerytowany  generał Lord Guthrie. Celem jest zachowanie regimentów Black Watch w dotychczasowym kształcie. 21 lipca Geoff Hoon, sekretarz obrony Wielkiej Brytanii, ogłosił, że "Black Watch"- istniejące od prawie 300 lat szkockie regimenty, zostanę poddane "cięciom" i przekształcone w nową jednostkę, "super- regiment"- Royal Regiment of Scotland. Cała sprawa być może nie byłaby aż tak nagłośniona, gdyby nie niefortunne wysłanie jednostki, jako uzupełnienia dla amerykańskich marines...

To, co przychodzi nam do głowy myśląc współcześnie o Brytyjczykach, to rodzina królewska, jazda prawą stroną drogi czy stereotypowe picie herbaty. W sferze politycznej także cechuje ich indywidualizm, Wielka Brytania nie ma bowiem zasadniczego aktu prawnego, jakim jest konstytucja, a prawo jest oparte na precedensach. Ta tradycja sądownicza wywodzi się już z czasów anglosaskich. Wiele z elementów życia codziennego w Wielkiej Brytanii ma historyczny rodowód, właściwy jedynie temu krajowi jak np.: jednostki miar (mile,cale...) Podobnie jest ze sferą polityki, gdzie funkcjonują inne tradycje niż w Europie kontynentalnej: wspomniany brak spisanej konstytucji, Izba Lordów historycznie związana z arystokracją czy tzw. gabinet cieni - formowany przez opozycję konkurencyjny rząd.

W czwartek 10 czerwca, równolegle z brytyjskimi wyborami do Parlamentu Europejskiego odbyły się w Anglii i Szkocji wybory lokalne. Wyników tych pierwszych jeszcze nie znamy, znany są natomiast wyborów lokalnych. Kolosalną porażkę odniosła w nich Partia Pracy Tony'ego Blaira zdobywając 26% procent głosów i ustępując nie tylko Partii Konserwatywnej Johna Howarda, ale również liberalnym demokratom. Ugrupowania te zdobyły odpowiednio 38 i 30% głosów. Labourzyści utracili przeszło 460 mandatów tracąc kontrolę nad takimi ośrodkami jak Leeds i Newcastle, gdzie rządzili nieprzerwanie od trzydziestu lat.

W każdej dziedzinie wiedzy istnieją potoczne twierdzenia, przez laików uznawane za prawdziwe, ale dla fachowców będące oczywistą bzdurą. W politologii jedną z takich prawd była tradycyjnie teza o federacyjności Wielkiej Brytanii, która w rzeczywistości jest  państwem unitarnym. Tak przynajmniej było do tej pory. Jednak za rządów Tony'ego Blaira Zjednoczone Królestwo weszło na drogę ustrojowych przemian, które mogą się skończyć właśnie przekształceniem państwa w federację.

Ulster to autonomiczna część Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, jednego z najzamożniejszych i najbardziej demokratycznych państw Europy.Sześć małych hrabstw, o łącznej powierzchni przeciętnego polskiego województwa (14 121 km2), zamieszkuje około 1,7 mln ludności chrześcijańskiej. A jednak coś tu nie gra. W tak stabilnym (jakby się na pierwszy rzut oka wydawało) kraju, od ponad 30 lat trwają nieustanne walki na tle religijnym. Co gorsza, na razie końca kryzysu nie widać...